Jolinde (1985), zangeres en liedjesschrijver van Lynn, was vroeger een verlegen meisje. Tot haar zeventiende maakte ze alleen muziek voor zichzelf. Als iemand haar kamer binnenkwam, stopte ze direct. In haar gezin zong ze voorzichtig tweede stemmetjes, meer niet. Haar broer Jonathan was destijds de echte muzikant van het gezin. Hij heeft nu het debuutalbum van Lynn geproduceerd: Big house.

Zingen is voor Jolinde altijd een uitlaatklep geweest. “Mijn liedjes van toen gingen over het slechte weer (als ik op de fiets zat en het regende, kwamen de zinnen vanzelf), of over bellenblazen. Kinderliedjes eigenlijk. Ik nam mijn liedjes niet zo serieus. Toen ik student werd, bleef ik muziek maken – zo anoniem mogelijk. Tot het moment dat een paar medestudenten mijn studentenkamer binnenwandelden precies toen ik een liedje aan het spelen was. ‘Tof,’ zeiden ze, ‘daar moet je iets mee doen’.”

Jolinde ging zingen in een schoolband en ontmoette Benjamin, een stoere gitarist met een baard. Het klikte. Samen traden ze steeds vaker op in cafeetjes in Ede en Utrecht. Met een flink repertoire op zak lag in 2007 een EP voor de hand: She writes down her thoughts. Bovendien wonnen ze in dat jaar tot hun verbazing het prestigieuze Gelders Singersongfestival. De jury omschreef hun muziek als ‘melancholisch, fragiel en geloofwaardig’. En: ‘Het doet wat met je.’ Dankzij die prijs werd Lynn uitgenodigd om in Duitsland en Frankrijk te spelen, kwamen ze op de nationale radio en werd hun muziek gerecenseerd door muziekplatform 3voor12.

De samenwerking met Benjamin stopte toen hij naar Duitsland verhuisde. Voor Jolinde aanleiding om naar Engeland te gaan, nadenken over wat ze nu écht met haar muziek wilde. Een zinvolle tijd. “Ik woonde bij een echtpaar met een grote muziekstudio aan huis. Zij was een best beroemde singer-songwriter. Ik ben daar als muzikant en liedjesschrijver bijgeschaafd en volwassener geworden.”
Jolinde schrijft inmiddels niet meer over het slechte weer, maar over haar reizen, mensen die ze heeft ontmoet, dingen durven, zelfvertrouwen ontwikkelen, keuzes maken. “En over gewoon de sprong wagen. Daar gaan best veel liedjes over, zoals Dance en Just tell me. Bands die mij inspireren zijn Sixpence None the Richer, Lampshade, Regina Spektor, Rosie Thomas en Sara Groves, een briljante tekstschrijfster.”

Bij terugkomst in Nederland kwam gitarist en goede vriend Chiel van der Veen bij de band. Geert, de echtgenoot van Jolinde, ging meedoen als zanger en bespeler van allerhande ‘tingeltangelinstrumentjes’. Met het aantrekken van een bassist, drummer en cellist stonden alle lichten op groen om een debuutalbum op te nemen. Voor Jolinde de vervulling van een langgekoesterde wens. “Na een jaar wonen in de studio – schrijven, opnemen, weggooien en weer opnieuw proberen – ben ik erg tevreden met het eindresultaat. Het is geweldig om iets in handen te hebben waar je met elkaar met zoveel enthousiasme en energie aan hebt gewerkt.”

De eerste cd van Lynn klinkt vergeleken met eerder uitgebrachte EP’s gerijpter. Met de toegevoegde drums, bas, trompet en cello heeft de band een aantal oude nummers in een nieuw jasje gestoken, zonder dat de intieme sfeer verloren gaat. Het resultaat: fragiele, melancholische en geloofwaardige folksongs met een spannend indierandje. “Een cd maken – dat doen we even,” dacht Jolinde. Het nam een jaar in beslag. “Ik ben juf van groep 1 en 2, dus het moest daarnaast in de avonden en weekenden gebeuren. Maar ik ben zeer tevreden. Een band die jouw liedjes meespeelt, het ideeën uitwisselen en met z’n allen het eindresultaat op een podium aan je publiek laten horen is écht heel leuk om te doen! Als mensen naar ons luisteren en vrolijk worden of tot rust komen, in ieder geval positief verrast worden, dan is mijn doel bereikt.”

29 maart 2012 presenteert Lynn vol trots haar debuutalbum Big house in café Bitterzoet, Amsterdam.

“Jolinde heeft een hele eigen kijk op dingen, en dat maakt haar liedjes zo leuk en aansprekend.”
Geert, zanger in Lynn en echtgenoot van Jolinde.